تاثیر سطوح مختلف نگرش مذهبی بر احساس تنهایی ، شادکامی و معنا در زندگی سالمندان تحت پوشش اداره بهزیستی شهرستان ارومیه

چکیده پژوهش حاضر به بررسی تاثیر سطوح مختلف نگرش مذهبی بر شادکامی ، احساس معنادر زندگی و احساس تنهایی سالمندان شهرستان ارومیه پرداخته است. برای این منظور از بین سالمندان این شهرستان 221 نفر (181مرد و 40 زن) به طور تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و کلیه آزمودنی ها به پرسشنامه های نگرش مذهبی دکتر خدایاری فرد و همکاران ، پرسشنامه معنابخش بودن زندگی دکتر صالحی ، پرسشنامه شادکامی آکسفورد و پرسشنامه تنهایی ucla راسل پاسخ دادند.جهت تحلیل آماری داده ها روشهای تحلیل واریانس یک راهه و روش پیگیری شفه مورد استفاده قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که سطوح مختلف نگرش مذهبی بر احساس معناداری در زندگی تاثیر متفاوتی دارند.افراد دارای سطوح بالای نگرش مذهبی ، احساس معنای بیشتری در زندگی را تجربه می کردند .بعلاوه نگرش مذهبی برکاهش احساس تنهایی تاثیر مثبت دارد و بین سطوح مختلف نگرش مذهبی از نظر تاثیر بر احساس تنهایی تفاوت معنی داری مشاهده شد.به این صورت که افراد دارای سطوح بالای نگرش مذهبی احساس تنهایی کمتری را گزارش نمودند. بعلاوه بین افراد دارای سطوح بالای نگرش مذهبی با افراد دارای سطوح متوسط نگرش مذهبی تفاوت معنی داری از نظر میزان شادکامی مشاهده شد ولی بین سطوح بالا و پایین و سطوح پایین و متوسط تفاوت معناداری دیده نشد. در بخش یافته های جانبی مشاهده شد که هیچکدام از متغیرهای جنسیت ، تعداد فرزندان ، وضعیت تاهل ، میزان درآمد و میزان تحصیلات بر احساس معنا در زندگی و شادکامی و احساس تنهایی تاثیر معناداری نداشت.